Mensen van kleur: excuustruus of krachtig statement?

Sharp Ben avatar

In:

Enige tijd terug botste ik op een ietwat merkwaardige oproep van Suus.  En Karen was één van de bloggers die op de oproep reageerden. De boodschap luidde:

Ben je journalist of doe je iets anders in de media en gebruik je regelmatig stockfoto’s?

Let er dan op dat je ook stockfoto’s gebruikt met mensen van kleur.

Of ik daar – als lezer – ook wat van vind (en zo ja, wat dan)?

Schaamrood

Wel, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Laten we het erop houden dat ik een beetje gewrongen zit met bovenstaande oproep.

En dan nog niet eens zozeer omdat ik niet achter de oproep zou staan, maar eerder omdat ik stomverbaasd, ontgoocheld, verdrietig en zelfs bang ben vanwege het feit dat een dergelijke oproep blijkbaar nog noodzakelijk is aan de vooravond van 2025. Echt, het schaamrood staat mij op de wangen!

Het zou geen issue meer mogen zijn. Mensen van kleur, vreemde afkomst, allochtonen, nieuwe Europeanen, ze horen thuis in ons straatbeeld én in de media. Om het even of ze met een blanke, zwarte gele of rode huid (of een schakering daarvan) geboren zijn. Punt.

Hellend vlak

Zelf bespeur ik – als zoon van een Congolese vader en een Belgische moeder – ook een verandering in de manier waarop autochtone Europeanen naar inwijkelingen kijken. En het maakt daarbij weinig uit of het om (oorlogs)vluchtelingen gaat, dan wel om burgers die hier geboren en getogen zijn maar een flinke dosis genetisch materiaal hebben afkomstig vanop een ander (sub)continent.

Vroeger maakte een gezonde achterdocht veel makkelijker plaats voor nieuwsgierigheid gevolgd door begrip en waardering eens de wil tot integratie er duidelijk was. Dat is nu wel even anders. Tegenwoordig zijn hardnekkige vooroordelen jegens eenieder die er anders uitziet, er een ander geloof op nahoudt (en daarvoor uitkomt) met geen stokken uit te roeien. Het is bon ton om – subtiel en minder subtiel – racistische praatjes te verkopen onder het mom van vrije meningsuiting.

En dan mag ik persoonlijk nog van geluk spreken: zo’n handicap die je onmogelijk onder de mat kan vegen is een prima bliksemafleider voor racisme en discriminatie. Maar voor hoelang nog?

Excuustruus

Goed, terug naar de oproep dan. Toch even duidelijk stellen dat het niet aan mij is om redactionele keuzes te maken voor jouw blog. Natuurlijk kan je geen dam opwerpen tegen onverdraagzaamheid door af en toe te kiezen voor stockfoto’s met mensen van kleur voor je content. Verder zijn er wat mij betreft 3 valabele redenen om gehoor te geven aan deze oproep:

  1. je vindt mensen van kleur nu eenmaal beter staan op foto
  2. de betreffende stockfoto’s passen gewoon goed bij je blog(artikel)
  3. je wil tóch een statement maken

Als je dat statement wil maken is dat natuurlijk prima. Alleen hoop ik vurig dat het daar dan niet bij blijft. De oproep – en de reactie daarop – kwam er vanuit een persoonlijke betrokkenheid voor de zaak. En dat is toe te juichen uiteraard.

Mag ik daarom hopen dat de stockfoto’s in kwestie ook in jouw geval niet gebruikt worden als excuustruus? Zo van: “Kijk mij eens politiek correct doen, ik ben geen racist, kijk maar, ik kies voor foto’s met mensen met een kleurtje!” Zo makkelijk kom je er wat mij betreft niet van af!

Krachtig signaal?

Toon je foto’s met mensen van een verschillend ras (wat is er eigenlijk mis met dat woord?) met de bedoeling een statement te maken, durf dan ook:

  • racistische en onverdraagzame commentaren – hoe subtiel ook – zonder pardon van je blog te verwijderen
  • desgevallend mensen aan te spreken op hun ontoelaatbaar racistisch betoog op social media
  • onverdraagzame mensen systematisch te ontvolgen of ontvrienden
  • het debat aan te gaan met iemand die er rond voor uitkomt op extreemrechts te stemmen

Akkoord?


Meer van dat?

Category:

Comments

3 reacties op “Mensen van kleur: excuustruus of krachtig statement?”

  1. moois van mie avatar

    Ik gebruik zelden foto’s met mensen op. Ik maak al mijn blogfoto’s zelf en de meeste mensen staan niet zo te springen om zo in het openbaar op foto te staan. Toch niet de mensen in mijn omgeving. Moest dat wel kunnen, dan zouden mijn foto’s automatisch een grote diversiteit laten zien want zo is dat namelijk in mijn leven. De mensen rondom mij hebben verschillende kleuren, leeftijden, sommige hebben helaas handicaps, er zijn er magere en dikke en religieuze en niet religieuze, met allerlei seksuele voorkeuren en zo voort ….., ik leef anno 2018 in een stad in West Europa. Het zou maar wat raar zijn als dat niet zo was.

  2. Danielle Cobbaert avatar

    Het zal zo’n zeven jaar geleden zijn dat ik een workshop rond communicatie volgde en waarin gesteld werd dat het veeleer witte mensen zijn, die op beeldmateriaal staan en dat vele zich daarmee niet kunnen identificeren. Dezelfde verzuchtingen hoorde ik ook bij de vrijwilligers met een andere huidskleur en religie. Ik werkte toen namelijk voor een vrijwilligersorganisatie. Dankzij de sensibilisering van de vrijwilligers en de boodschap die ik kreeg in die workshop probeer ik daar op te letten. Ding is wel dat je, bij voorbeeld op Pixabay en andere kanalen van stockfoto’s niet zo veel foto’s vindt van gekleurde mensen. Ik zou hierbij een tegenoproep willen doen door te vragen om stockfoto’s ter beschikking te stellen waar gekleurde mensen opstaan. En bij uitbreiding gehandicapte mensen, holebi’s, transgenders, dwergen (of is het lilliputter?), woonwagenbewoners, volslanke mensen en zo voort.

    Ik vind bovenstaand statement jammer omwille van de manier waarop het geformuleerd is. Ik hou niet van uitdrukkingen als: let op dit en let op dat. Doe zus, doe zo. Bovendien zou de discussie – wat mij betreft – moeten gaan om herkenbaarheid en respect, en niet over het maken van een statement.

  3. Charlotte avatar

    Ik maak in principe al mijn foto’s zelf, maar denk dat het heel erg aan de situatie ligt. In sommige gevallen (bijv blog stockfoto’s) maakt het niet uit wat voor kleur de persoon heeft. Maar ik heb ook ergens een keer gehoord van een geval waar mensen boos waren dat er geen zwarte figuranten werden aangenomen voor een bepaalde film. Bleek dat er een stukje Europese geschiedenis werd verfilmd, en als je dan historisch correct wilt zijn, dan komen daar geen kleurlingen in voor. Dan moet je niet als “excuus” een kleurling erin forceren IMHO.

    Maarja, het ligt denk ik ook heel erg aan de plek waar je bent wat je in de media om je heen ziet. In overwegend blanke gebieden gebruik je blanken op blog/reclame/marketingfoto’s, omdat dat aansluit bij de markt. In Azië gebruiken ze overwegend Aziaten op afbeeldingen, nogal wiedes. Het zou me heel erg verbazen als reclame in Afrika niet met Afrikanen is. Een excuusblanke is dan toch eigenlijk een net zo raar idee als een excuuskleurling, right?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *